„Największe wydarzenie artystyczne tego lata na Mazurach. Oficjalne otwarcie najnowocześniejszego polskiego amfiteatru w Mrągowie w rytmie trzygodzinnego koncertu Waldemara Malickiego i Filharmonii Dowcipu ze specjalnym udziałem Zenona Laskowika. Początek o godzinie 20. Trzy godziny nieziemskiej muzyki i dobrej wakacyjnej zabawy. Program jak zawsze pełen zaskoczeń, zwrotów akcji, nieoczekiwanych premierowych wykonań muzycznych, skeczy Zenona Laskowika, dynamiki i czadu. Po raz pierwszy w nowym amfiteatrze – z okazji jego otwarcia pełen fantazji pokaz sztucznych ogni zsynchronizowany z graną na żywo muzyką. Widowisko, które zobaczą Państwo w Mrągowie jest specjalnie przygotowywane na tę okazję. Nie da się go zobaczyć już nigdzie indziej w tym samym wymiarze. Można w nim uczestniczyć i bawić się ze wszystkimi tylko raz - 21 lipca w Mrągowie nad Jeziorem Czos.” Cytowane słowa promujące koncert okazały się być jak najbardziej słuszne i prawdziwe, choć osobiście zabrakło mi zapowiadanych sztucznych ogni.
Od lipca 2011 Mrągowo oraz mrągowski amfiteatr zdecydowanie się rozwinęły. Nowy wystrój, murowane toalety oraz ogólne zagospodarowanie terenem przy Jaszczurczej Górze zasługują na prawdziwe uznanie i wzbudzają z pewnością ogromny podziw wśród Ludzi, Którzy pamiętają amfiteatr sprzed nie mniej niż roku.
Jeszcze nigdy nie przeżyłem tak emocjonującej odsłony muzyki klasycznej i rozrywkowej w wykonaniu utalentowanych i profesjonalnych Muzyków i Solistów Filharmonii Dowcipu, jak wczorajszego wieczoru z okazji oficjalnego otwarcia Amfiteatru, choć nie był to mój pierwszy koncert „na żywo”.
Moją szczególną uwagę, z potencjalnie zrozumiałych względów, przykuła sekcja smyczkowa, którą stworzyli tego niesamowitego wieczoru: Pani Małgorzata Krzyżanowicz, Pani Agnieszka Chomicz, Pani Aleksandra Świdzińska, Pani Marta Zalewska, Pani Agnieszka Kłosiewicz, Pani Monika Kos – Nowicka oraz koncertmistrz Filharmonii Dowcipu Pan Michał Kłosiewicz, przy czym warto pamiętać, że „zbieżność nazwisk niestety nieprzypadkowa .”.
Atmosfera tej „kipieli emocjonalnej”, jak nazwał kiedyś koncerty FD jej reżyser, Pan Jacek Kęcik, której miałem.... zaszczyt.... być świadkiem dość wiernie oddawała dynamikę tego jedynego w swoim rodzaju wydarzenia na kulturalnej mapie Polski 2012.
Myślałem, że żaden z Artystów występujących na mrągowskiej scenie Amfiteatru nad jeziorem Czos nie będzie mnie już w stanie zaskoczyć. Po pierwszych minutach zrozumiałem, w jak wielkim byłem błędzie! ...
Rozbudowane skecze w wykonaniu Pana Zenona Laskowika i Pana Jacka Fedorowicza, a także pozostałych członków Kabareciarni spotykały się z entuzjastyczną reakcją publiczności. Podobne wyrazy uznania zyskiwali Muzycy z Filharmonii Dowcipu podczas wykonywania licznych aranżacji, niestety chyba nielicznych premierowych. Podczas koncertu została na przykład przypomniana dawno nie wykonywana „Kantata o Mrągowie”. Odniosłem także wrażenie, że największą popularnością (i nawet jestem w stanie to zrozumieć) cieszyła się Pani Małgorzata Krzyżanowicz i Pani Agnieszka Kłosiewicz, choć Pani Agnieszka Chomicz również wyjątkowo się w mojej ocenie zaprezentowała.
„A tymczasem zagrzmiało tysiące oklasków, tysiące powinszowań i wiwatnych wrzasków.” - To zdanie zaczerpnięte z „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza niezwykle dokładnie opisuje zachowanie Widzów, których po finale i każdym bisie wciąż pozostawało prawie 75% widowni. Jeden sektor niestety od samego początku był prawie pusty. Jedynie pogoda mogła być lepsza, ale i tak dobrze, że nie padało.
Kilku "celów", które sobie założyłem na ten koncert nie udało mi się zrealizować, ale moje miejsce na widowni po części zasklepiło pozostający żal. Może następnym razem się uda.


To taka tam wstępna moja recenzja tego, co miało miejsce wczorajszego wieczoru.

Drugi temat usunęłam.
Pozdrawiam Admin

Pani Małgos.... Małgorzata zresztą miała na sobie taką ciekawą czarną suknię z "dziurą" na plecach.... Czego więcej chcieć od życia?!

albo ja żyję samym wzrokiem?!

O żesz
Co za ciekawa dyskusja na temat sekcji smyczkowej

Albo to coś nietypowego?

Chyba od dawien dawna wiadomo, że ciekawe, piękne i zdolne Kobiety wzbudzały szczery podziw i doprowadzały do ciekawych dyskusji.

Tak tak rozumiem

"Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz" - Tuwim.

Witam, od razu zaznaczam, że to ja, ten zły "ajmar69", tyle, że rok mnie nie było i zwyczajnie nie mogłem odzyskać hasła... (Igła, przypominam, że zawarliśmy jako taki rozejm).
Zastanawiam się, czy jako sympatycy FD nie padamy ofiarą tej sympatii, bo np. w moim przypadku tegoroczne Mrągowo było dobijające. Gdyby teraz FD padła (vide: Tuwim), nie byłoby nudno. Wydaje mi się, że już nie można kolejny rok ciągnąć 90% tych samych numerów, bo po prostu w postępie geometrycznym maleje liczba osób, które tego jeszcze nie widziały. Mam takie wrażenie, że oczywiście niektóre kawałki można oglądać w nieskończoność, ale w tym kształcie formuła się chyba już wyczerpała i potrzeba czegoś zdecydowanie nowego... Co do Laskowika, to moje zdanie się nie zmienia, z człowieka - legendy zmienił się w człowieka schlebiającego gustom typu "dupa"... z roku na rok większa żenada... Pamiętam Mrągowo 2007 i te późniejsze, pełen "stary" amfiteatr, szaleństwo na widowni, no i ten rok, pustawe tylne sektory, czy też nieporównywalne z tym, co było kiedyś, brawa... Bardzo bym chciał, żeby jednak FD wróciła do muzyki, materia praktycznie nieograniczona, a kabarety niech sobie żyją swoim życiem...
Mam już jakiś czas taką refleksję, a pogłębiła się ona od lutego, od koncertu Mischy Maisky'ego, wirtuoza i kompletnego wariata wiolonczeli, który pod koniec koncertu w Filharmonii Narodowej z orkiestrą Kremerata Baltica zaczął sobie robić żarty muzyczne, ale tylko muzyczne... Jakoś bliżej mi czasom "Co tu jest grane?" niż Malicki + Kabareciarnia, Wydaje mi się, że to nie jest dla jednej i tej samej publiczności... Z roku na rok taki pogląd mi się umacnia..

Pzdr.Ajmar.